بررسی تصفیه پذیری فاضلاب پالایشگاه نفت با استفاده از بیوراکتور غشایی

Authors

  • حسین گنجی دوست دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده فنی و مهندسی،دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست
  • رادا زراسوند اسدی پژوهشگاه صنعت نفت، پژوهشکده حفاظت صنعتی و محیط زیست، واحد تصفیه و بازیافت آب
  • محمود همتی پژوهشگاه صنعت نفت، پژوهشکده علوم و تکنولوژی پلیمر
  • هدیه شیروانی دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده فنی و مهندسی،دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست
Abstract:

هدف از این تحقیق، مطالعه امکان‌سنجی تصفیه‌پذیری فاضلاب‌های پالایشگاهی با بیوراکتور غشایی به منظور دست‌یابی به استانداردهای تخلیه و استفاده کشاورزی و در نتیجه کاهش مشکلات زیست محیطی ناشی از تخلیه فاضلاب‌های نفتی و مشکلات عملیاتی فرایند لجن فعال متعارف می‌باشد. برای این منظور یک پایلوت در مقیاس نیمه صنعتی ساخته و از پسآب خروجی واحد شناورسازی با هوای محلول تصفیه‌خانه پالایشگاه تهران به عنوان خوراک استفاده شد. سامانه غشایی مورد استفاده، یک مدول غشایی ساخته شده از 56 غشای اولترافیلتر صفحه‌ای از جنس پلی اتر سولفون بود که در درون بیوراکتور غوطه‌ور شد. درصد حذف پارامترهای مورد نظر نسبت به زمان مورد بررسی قرار گرفت. آزمایشات در سه شار و سه زمان ماند هیدرولیکی متفاوت انجام گرفت. در مرحله دوم آزمایش و با زمان ماند هیدرولیکی 87/15 ساعت، نتایج بهتری نسبت به مراحل دیگر به دست آمد. متوسط درصد حذف پارامترهای TSS ،TOC ،BOD5 ،COD، نفت و چربی و رنگ و مورد در این مرحله به ترتیب برابر 32/97% 58/92%، 36/96%، 99/99%، 18/99% و 58/95% بود. نتایج به دست آمده در همه مراحل بیان‌گر کیفیت مناسب پسآب تصفیه شده برای استفاده کشاورزی و یا تخلیه به آب‌های سطحی است. با افزایش غلظت MLSS از mg/L 6000 در ابتدای راه‌اندازی سامانه به mg/L 9900 در انتهای آزمایش، راندمان حذف از 00/86% به 32/97% در مرحله دوم و 22/95% در مرحله سوم تغییر کرد. نتایج حاکی از امکان‌پذیری تصفیه فاضلاب پالایشگاه نفت با این روش بود.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

بررسی تصفیۀ فاضلاب در بیوراکتور غشایی با استفاده از دینامیک سیالات محاسباتی

بیوراکتور غشایی یکی از فناوری‌های پیشرفتۀ مورد توجه برای تصفیۀ فاضلاب و بازیافت آب است که با ترکیب فرایند تصفیۀ بیولوژیکی لجن فعال و فیلتراسیون غشایی صورت می‌گیرد. بیوراکتور غشایی در مقایسه با فرایندهای متداول تصفیۀ فاضلاب دارای مزایایی از ‌جمله بازدهی بالای تصفیه است و به فضای کمتری نیاز دارد. از مهم‌ترین مشکلاتی که فرایندهای غشایی با آن مواجه‌اند، گرفتگی غشاست که کارایی فرایند را کاهش و هزینه...

full text

تصفیه بیولوژیکی ترکیبات بی‌فنیل پلی‌کلرینه شده با استفاده از بیوراکتور غشایی پر و خالی شونده متوالی

بی‌فنیل‌های پلی‌کلرینه آلاینده‌های زنوبیوتیک هستند که عموماً به‌عنوان PCBs شناخته می‌شوند. ترکیبات PCBs قادرند به‌طرق مختلف وارد زنجیره غذایی موجودات زنده شده و در بافت چربی آنان تجمع یابند. بنابراین قبل از راهیابی آنها به ‌محیط، ضروری است به‌طور جدی بر روی روشهای حذف و یا کاهش این‌گونه ترکیبات پر خطر تمرکز نمود. هدف ازاین مطالعه بررسی نحوه تصفیه بیولوژیکی آبهای آلوده به ترکیبات PCBs با استفاده ...

full text

بررسی راندمان تصفیه فاضلاب شهری شیراز با استفاده از بیوراکتور غشایی(mbr)

نیاز برای بهبود کیفیت خروجی فاضلاب های تصفیه شده روز به روز در حال افزایش می باشد. امروزه رشد جلبکی که اساسا در اثر فسفر و نیتروژن ایجاد می شود یکی از حیاتی ترین مشکلات می باشد. از طرفی با افزایش فشار بر منابع آب در سراسر جهان، لازم است که بازیافت و استفاده مجدد از خروجی فاضلاب مورد توجه قرار گیرد. در این راستا ارتقاء تصفیه فاضلاب بسیار مهم می باشد. اخیرا بیوراکتورهای غشایی (mbr) که از محبوبیت ...

مقایسه عملکرد فرایندهای بیوراکتور غشایی مستغرق و لجن فعال هوادهی گسترده در تصفیه فاضلاب قوی

Background and Objectives: One of the complete treatment processes for industrial and municipal wastewater treatment is membrane bioreactor process which has dominant potential in process and operation sections. This study was conducted to compare the performance of extended aeration activated sludge (EAAS) with submerged membrane bioreactor (SMBR) systems in the treatment of strength wastewate...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 22  issue 70

pages  43- 55

publication date 2013-05-29

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023